Terapiye gittiğinizde elif hanım diye hitap ediyorsunuz, çıkarken senelerdir tanıdığınız "elif" gibi..

insanın kendine güvenmesi, azimli olması başka birşey ama bence psikoloğunun sana güven vermesi, seni kandırmadan seni motive etmesi bambaşka.. ben henüz 1 defa terapiye gittim. konuşmaya başlarken kalp atışlarım sanırım tavan yapmıştı

konuştukça öyle bir adapte olmaya başladım ki hani insanın kendine bile açıklayamadığı şeyler vardır ya, onu elifle konuşurken buldum kendimi

olmaz yani dedim içimden, çok şanssızım, elif benim dışarda da görüştüğüm bi arkadaşım neden değillll

sanırım onla konuşmaktan o kadar mutlu oluyorum ki, hergün bi bahaneyle mail atıyorum

yakında tamam senin birşeyin yok bırak yakamı diyecek

elif ay... internette araştırırken karşıma çıkan bir isimdi, ama bence hayatımda güzel şeylerin olmaya başlamasına vesile olacak bir isim ayrıca.. kendim için yaptığım en güzel yatırım.. ona da söyledim, içimde garip bir heyecan var.. sıkıntılı bir heyecan gibi değil.. bir an önce onunla görüşüp daha da iyi hissetmenin verdiği bir heyecan. mutlu oldukça umutlu oluyor insan çünkü ve umudunu kaybetmedikçe de mutlu olabiliyor sonunda..